σεδοεπτουλόζη

η, Ν

(βιοχ.) κετόζη με επτά άτομα άνθρακα, η οποία με τη φωσφορική και διφωσφορική μορφή της υπεισέρχεται κυρίως στη διαδικασία δέσμευσης τού διοξειδίου τού άνθρακα κατά τη φωτοσύνθεση.

[ΕΤΥΜΟΛ. Μεταφορά στην Ελληνική ξεν. όρου, πρβλ. αγγλ. sedoheptulose < λατ. sedum «είδος φυτού» + αγγλ. heptulose (πρβλ. επτουλόζη)].